| Chapter 27 |
1 |
ut autem iudicatum est eum navigare in Italiam et tradi Paulum cum reliquis custodiis centurioni nomine Iulio cohortis Augustae --
|
2 |
ascendentes autem navem hadrumetinam incipientem navigare circa Asiae loca sustulimus perseverante nobiscum Aristarcho Macedone Thessalonicense --
|
3 |
sequenti autem die devenimus Sidonem humane autem tractans Iulius Paulum permisit ad amicos ire et curam sui agere --
|
4 |
et inde cum sustulissemus subnavigavimus Cypro propterea quod essent venti contrarii --
|
5 |
et pelagus Ciliciae et Pamphiliae navigantes venimus Lystram quae est Lyciae --
|
6 |
et ibi inveniens centurio navem alexandrinam navigantem in Italiam transposuit nos in eam --
|
7 |
et cum multis diebus tarde navigaremus et vix devenissemus contra Cnidum prohibente nos vento adnavigavimus Cretae secundum Salmonem --
|
8 |
et vix iuxta navigantes venimus in locum quendam qui vocatur Boni portus cui iuxta erat civitas Thalassa --
|
9 |
multo autem tempore peracto et cum iam non esset tuta navigatio eo quod et ieiunium iam praeterisset consolabatur Paulus --
|
10 |
dicens eis viri video quoniam cum iniuria et multo damno non solum oneris et navis sed etiam animarum nostrarum incipit esse navigatio --
|
11 |
centurio autem gubernatori et nauclerio magis credebat quam his quae a Paulo dicebantur --
|
12 |
et cum aptus portus non esset ad hiemandum plurimi statuerunt consilium navigare inde si quo modo possent devenientes Phoenice hiemare portum Cretae respicientem ad africum et ad chorum --
|
13 |
adspirante autem austro aestimantes propositum se tenere cum sustulissent de Asson legebant Cretam --
|
14 |
non post multum autem misit se contra ipsam ventus typhonicus qui vocatur euroaquilo --
|
15 |
cumque arrepta esset navis et non posset conari in ventum data nave flatibus ferebamur --
|
16 |
insulam autem quandam decurrentes quae vocatur Caudam potuimus vix obtinere scapham --
|
17 |
qua sublata adiutoriis utebantur accingentes navem timentes ne in Syrtim inciderent submisso vase sic ferebantur --
|
18 |
valide autem nobis tempestate iactatis sequenti die iactum fecerunt --
|
19 |
et tertia die suis manibus armamenta navis proiecerunt --
|
20 |
neque sole autem neque sideribus apparentibus per plures dies et tempestate non exigua inminente iam ablata erat spes omnis salutis nostrae --
|
21 |
et cum multa ieiunatio fuisset tunc stans Paulus in medio eorum dixit oportebat quidem o viri audito me non tollere a Creta lucrique facere iniuriam hanc et iacturam --
|
22 |
et nunc suadeo vobis bono animo esse amissio enim nullius animae erit ex vobis praeterquam navis --
|
23 |
adstitit enim mihi hac nocte angelus Dei cuius sum ego et cui deservio --
|
24 |
dicens ne timeas Paule Caesari te oportet adsistere et ecce donavit tibi Deus omnes qui navigant tecum --
|
25 |
propter quod bono animo estote viri credo enim Deo quia sic erit quemadmodum dictum est mihi --
|
26 |
in insulam autem quandam oportet nos devenire --
|
27 |
sed posteaquam quartadecima nox supervenit navigantibus nobis in Hadria circa mediam noctem suspicabantur nautae apparere sibi aliquam regionem --
|
28 |
qui submittentes invenerunt passus viginti et pusillum inde separati invenerunt passus quindecim --
|
29 |
timentes autem ne in aspera loca incideremus de puppi mittentes anchoras quattuor optabant diem fieri --
|
30 |
nautis vero quaerentibus fugere de navi cum misissent scapham in mare sub obtentu quasi a prora inciperent anchoras extendere --
|
31 |
dixit Paulus centurioni et militibus nisi hii in navi manserint vos salvi fieri non potestis --
|
32 |
tunc absciderunt milites funes scaphae et passi sunt eam excidere --
|
33 |
et cum lux inciperet fieri rogabat Paulus omnes sumere cibum dicens quartadecima hodie die expectantes ieiuni permanetis nihil accipientes --
|
34 |
propter quod rogo vos accipere cibum pro salute vestra quia nullius vestrum capillus de capite peribit --
|
35 |
et cum haec dixisset sumens panem gratias egit Deo in conspectu omnium et cum fregisset coepit manducare --
|
36 |
animaequiores autem facti omnes et ipsi adsumpserunt cibum --
|
37 |
eramus vero universae animae in navi ducentae septuaginta sex --
|
38 |
et satiati cibo adleviabant navem iactantes triticum in mare --
|
39 |
cum autem dies factus esset terram non agnoscebant sinum vero quendam considerabant habentem litus in quem cogitabant si possent eicere navem --
|
40 |
et cum anchoras abstulissent committebant se mari simul laxantes iuncturas gubernaculorum et levato artemone secundum flatum aurae tendebant ad litus --
|
41 |
et cum incidissemus in locum bithalassum inpegerunt navem et prora quidem fixa manebat inmobilis puppis vero solvebatur a vi maris --
|
42 |
militum autem consilium fuit ut custodias occiderent ne quis cum enatasset effugeret --
|
43 |
centurio autem volens servare Paulum prohibuit fieri iussitque eos qui possent natare mittere se primos et evadere et ad terram exire --
|
44 |
et ceteros alios in tabulis ferebant quosdam super ea quae de navi essent et sic factum est ut omnes animae evaderent ad terram --
|