| Hoofdstuk 77 |
1 |
Een psalm van Asaf, voor den opperzangmeester, over Jeduthun. Mijn stem is tot God, en ik roep; mijn stem is tot God, en Hij zal het oor tot mij neigen. --
|
2 |
Ten dage mijner benauwdheid zocht ik den HEERE; mijn hand was des nachts uitgestrekt, en liet niet af; mijn ziel weigerde getroost te worden. --
|
3 |
Dacht ik aan God, zo maakte ik misbaar; peinsde ik, zo werd mijn ziel overstelpt. Sela. --
|
4 |
Gij hieldt mijn ogen wakende; ik was verslagen, en sprak niet. --
|
5 |
Ik overdacht de dagen van ouds, de jaren der eeuwen. --
|
6 |
Ik dacht aan mijn snarenspel; in den nacht overlegde ik in mijn hart, en mijn geest onderzocht: --
|
7 |
Zal dan de Heere in eeuwigheden verstoten, en voortaan niet meer goedgunstig zijn? --
|
8 |
Houdt Zijn goedertierenheid in eeuwigheid op? Heeft de toezegging een einde, van geslacht tot geslacht? --
|
9 |
Heeft God vergeten genadig te zijn? Heeft Hij Zijn barmhartigheden door toorn toegesloten? Sela. --
|
10 |
Daarna zeide ik: Dit krenkt mij; maar de rechterhand des Allerhoogsten verandert. --
|
11 |
Ik zal de daden des HEEREN gedenken; ja, ik zal gedenken Uw wonderen van ouds her; --
|
12 |
En zal al Uw werken betrachten, en van Uw daden spreken. --
|
13 |
O God! Uw weg is in het heiligdom; wie is een groot God, gelijk God? --
|
14 |
Gij zijt die God, Die wonder doet; Gij hebt Uw sterkte bekend gemaakt onder de volken. --
|
15 |
Gij hebt Uw volk door Uw arm verlost; de kinderen van Jakob en van Jozef. Sela. --
|
16 |
De wateren zagen U, o God! de wateren zagen U, zij beefden; ook waren de afgronden beroerd. --
|
17 |
De dikke wolken goten water uit; de bovenste wolken gaven geluid; ook gingen Uw pijlen daarhenen. --
|
18 |
Het geluid Uws donders was in het ronde; de bliksemen verlichtten de wereld; de aarde werd beroerd en daverde. --
|
19 |
Uw weg was in de zee, en Uw pad in grote wateren, en Uw voetstappen werden niet bekend. --
|
20 |
Gij leiddet Uw volk, als een kudde door de hand van Mozes en Aaron. --
|