| Hoofdstuk 35 |
1 |
Een psalm van David. Twist, HEERE! met mijn twisters; strijd met mijn bestrijders. --
|
2 |
Grijp het schild en de rondas, en sta op tot mijn hulp. --
|
3 |
En breng de spies voort, en sluit den weg toe, mijn vervolgers tegemoet; zeg tot mijn ziel: Ik ben uw Heil. --
|
4 |
Laat hen beschaamd en te schande worden, die mijn ziel zoeken; laat hen achterwaarts gedreven en schaamrood worden, die kwaad tegen mij bedenken. --
|
5 |
Laat hen worden als kaf voor den wind, en de Engel des HEEREN drijve hen weg. --
|
6 |
Hun weg zij duister en gans slibberig; en de Engel des HEEREN vervolge hen. --
|
7 |
Want zij hebben zonder oorzaak de groeve van hun net voor mij verborgen; zij hebben zonder oorzaak gegraven voor mijn ziel. --
|
8 |
De verwoesting overkome hem, dat hij het niet wete, en zijn net, dat hij verborgen heeft, vange hemzelven; hij valle daarin met verwoesting. --
|
9 |
Zo zal mijn ziel zich verheugen in den HEERE; zij zal vrolijk zijn in Zijn heil. --
|
10 |
Al mijn beenderen zullen zeggen: HEERE, wie is U gelijk! U, Die den ellendige redt van dien, die sterker is dan hij, en den ellendige en nooddruftige van zijnberover. --
|
11 |
Wrevelige getuigen staan er op; hetgeen ik niet weet, eisen zij van mij. --
|
12 |
Zij vergelden mij kwaad voor goed, de beroving mijner ziel. --
|
13 |
Mij aangaande daarentegen, als zij krank waren, was een zak mijn kleed; ik kwelde mijn ziel met vasten, en mijn gebed keerde weder in mijn boezem. --
|
14 |
Ik ging steeds, alsof het een vriend, alsof het mij een broeder geweest ware; ik ging gebukt in het zwart, als een, die over zijn moeder treurt. --
|
15 |
Maar als ik hinkte, waren zij verblijd, en verzamelden zich; zij verzamelden zich tot mij als geslagenen, en ik merkte niets; zij scheurden hun klederen, enzwegen niet stil. --
|
16 |
Onder de huichelende spotachtige tafelbroeders knersten zij over mij met hun tanden. --
|
17 |
HEERE! hoe lang zult Gij toezien? Breng mijn ziel weder van hunlieder verwoestingen, mijn eenzame van de jonge leeuwen. --
|
18 |
Zo zal ik U loven in de grote gemeente; onder machtig veel volks zal ik U prijzen. --
|
19 |
Laat hen zich niet verblijden over mij, die mij om valse oorzaken vijanden zijn; noch wenken met de ogen, die mij zonder oorzaak haten. --
|
20 |
Want zij spreken niet van vrede, maar zij bedenken bedriegelijke zaken tegen de stillen in het land. --
|
21 |
En zij sperren hun mond wijd op tegen mij; zij zeggen: Ha, ha, ons oog heeft het gezien! --
|
22 |
HEERE! Gij hebt het gezien, zwijg niet; HEERE! wees niet verre van mij. --
|
23 |
Ontwaak en word wakker tot mijn recht; mijn God en HEERE! tot mijn twistzaak. --
|
24 |
Doe mij recht naar Uw gerechtigheid, HEERE, mijn God! en laat hen zich over mij niet verblijden. --
|
25 |
Laat hen niet zeggen in hun hart: Heah, onze ziel! laat hen niet zeggen: Wij hebben hem verslonden! --
|
26 |
Laat hen beschaamd en te zamen schaamrood worden, die zich in mijn kwaad verblijden; laat hen met schaamte en schande bekleed worden, die zich tegen mijgroot maken. --
|
27 |
Laat hen vrolijk zingen en verblijd zijn, die lust hebben tot mijn gerechtigheid; en laat hen geduriglijk zeggen: Groot gemaakt zij de HEERE, Die lust heeft tot denvrede Zijns knechts! --
|
28 |
Zo zal mijn tong vermelden Uw gerechtigheid, en Uw lof den gansen dag. --
|