Hoofdstuk 28

  Gewisselijk, er is voor het zilver een uitgang, en een plaats voor het goud, dat zij smelten.  

--

  Het ijzer wordt uit stof genomen, en uit steen wordt koper gegoten.  

--

  Het einde, dat God gesteld heeft voor de duisternis, en al het uiterste onderzoekt hij; het gesteente der donkerheid en der schaduw des doods.  

--

  Breekt er een beek door, bij dengene, die daar woont, de wateren vergeten zijnde van den voet, worden van den mens uitgeput, en gaan weg.  

--

  Uit de aarde komt het brood voort, en onder zich wordt zij veranderd, alsof zij vuur ware.  

--

  Haar stenen zijn de plaats van den saffier, en zij heeft stofjes van goud.  

--

  De roofvogel heeft het pad niet gekend, en het oog der kraai heeft het niet gezien.  

--

  De jonge hoogmoedige dieren hebben het niet betreden, de felle leeuw is daarover niet heengegaan.  

--

  Hij legt zijn hand aan de keiachtige rots, hij keert de bergen van den wortel om.  

--

  In de rotsstenen houwt hij stromen uit, en zijn oog ziet al het kostelijke.  

--

  Hij bindt de rivier toe, dat niet een traan uitkomt, en het verborgene brengt hij uit in het licht.  

--

  Maar de wijsheid, van waar zal zij gevonden worden? En waar is de plaats des verstands?  

--

  De mens weet haar waarde niet, en zij wordt niet gevonden in het land der levenden.  

--

  De afgrond zegt: Zij is in mij niet; en de zee zegt: Zij is niet bij mij.  

--

  Het gesloten goud kan voor haar niet gegeven worden, en met zilver kan haar prijs niet worden opgewogen.  

--

  Zij kan niet geschat worden tegen fijn goud van Ofir, tegen den kostelijken Schoham, en den Saffier.  

--

  Men kan het goud of het kristal haar niet gelijk waarderen; ook is zij niet te verwisselen voor een kleinood van dicht goud.  

--

  De Ramoth en Gabisch zal niet gedacht worden; want de trek der wijsheid is meerder dan der Robijnen.  

--

  Men kan de Topaas van Morenland haar niet gelijk waarderen; en bij het fijn louter goud kan zij niet geschat worden.  

--

  Die wijsheid dan, van waar komt zij, en waar is de plaats des verstands?  

--

  Want zij is verholen voor de ogen aller levenden, en voor het gevogelte des hemels is zij verborgen.  

--

  Het verderf en de dood zeggen: Haar gerucht hebben wij met onze oren gehoord.  

--

  God verstaat haar weg, en Hij weet haar plaats.  

--

  Want Hij schouwt tot aan de einden der aarde, Hij ziet onder al de hemelen.  

--

  Als Hij den wind het gewicht maakte, en de wateren opwoog in mate;  

--

  Als Hij den regen een gezette orde maakte, en een weg voor het weerlicht der donderen;  

--

  Toen zag Hij haar, en vertelde ze; Hij schikte ze, en ook doorzocht Hij ze.  

--

  Maar tot den mens heeft Hij gezegd: Zie, de vreze des HEEREN is de wijsheid, en van het kwade te wijken is het verstand. Job 29  

--