Hoofdstuk 15

  Toen antwoordde Elifaz, de Themaniet, en zeide:  

--

  Zal een wijs man winderige wetenschap voor antwoord geven, en zal hij zijn buik vullen met oostenwind?  

--

  Bestraffende door woorden, die niet baten, en door redenen, met dewelke hij geen voordeel doet?  

--

  Ja, gij vernietigt de vreze, en neemt het gebed voor het aangezicht Gods weg.  

--

  Want uw mond leert uw ongerechtigheid, en gij hebt de tong der arglistigen verkoren.  

--

  Uw mond verdoemt u, en niet ik; en uw lippen getuigen tegen u.  

--

  Zijt gij de eerste een mens geboren? Of zijt gij voor de heuvelen voortgebracht?  

--

  Hebt gij den verborgen raad Gods gehoord, en hebt gij de wijsheid naar u getrokken?  

--

  Wat weet gij, dat wij niet weten? Wat verstaat gij, dat bij ons niet is?  

--

  Onder ons is ook een grijze, ja, een stokoude, meerder van dagen dan uw vader.  

--

  Zijn de vertroostingen Gods u te klein, en schuilt er enige zaak bij u?  

--

  Waarom rukt uw hart u weg, en waarom wenken uw ogen?  

--

  Dat gij uw geest keert tegen God, en zulke redenen uit uw mond laat uitgaan.  

--

  Wat is de mens, dat hij zuiver zou zijn, en die geboren is van een vrouw, dat hij rechtvaardig zou zijn?  

--

  Zie, op Zijn heiligen zou Hij niet vertrouwen, en de hemelen zijn niet zuiver in Zijn ogen.  

--

  Hoeveel te meer is een man gruwelijk en stinkende, die het onrecht indrinkt als water?  

--

  Ik zal u wijzen, hoor mij aan, en hetgeen ik gezien heb, dat zal ik vertellen;  

--

  Hetwelk de wijzen verkondigd hebben, en men voor hun vaderen niet verborgen heeft;  

--

  Denwelken alleen het land gegeven was, en door welker midden niemand vreemds doorging.  

--

  Te allen dage doet de goddeloze zichzelven weedom aan; en weinige jaren in getal zijn voor den tiran weggelegd.  

--

  Het geluid der verschrikkingen is in zijn oren; in den vrede zelven komt de verwoester hem over.  

--

  Hij gelooft niet uit de duisternis weder te keren, maar dat hij beloerd wordt ten zwaarde.  

--

  Hij zwerft heen en weder om brood, waar het zijn mag; hij weet, dat bij zijn hand gereed is de dag der duisternis.  

--

  Angst en benauwdheid verschrikken hem; zij overweldigt hem, gelijk een koning, bereid ten strijde.  

--

  Want hij strekt tegen God zijn hand uit, en tegen den Almachtige stelt hij zich geweldiglijk aan.  

--

  Hij loopt tegen Hem aan met den hals, met zijn dikke, hoog verhevene schilden.  

--

  Omdat hij zijn aangezicht met zijn vet bedekt heeft, en rimpelen gemaakt om de weekdarmen;  

--

  En heeft bewoond verdelgde steden, en huizen, die men niet bewoonde, die gereed waren tot steen hopen te worden.  

--

  Hij zal niet rijk worden, en zijn vermogen zal niet bestaan; en hun volmaaktheid zal zich niet uitbreiden op de aarde.  

--

  Hij zal van de duisternis niet ontwijken, de vlam zal zijn scheut verdrogen; hij zal wijken door het geblaas zijns monds.  

--

  Hij betrouwe niet op ijdelheid, waardoor hij verleid wordt; want ijdelheid zal zijn vergelding wezen.  

--

  Als zijn dag nog niet is, zal hij vervuld worden; want zijn tak zal niet groenen.  

--

  Men zal zijn onrijpe druiven afrukken, als van een wijnstok, en zijn bloeisel afwerpen, als van een olijfboom.  

--

  Want de vergadering der huichelaren wordt eenzaam, en het vuur verteert de tenten der geschenken.  

--

  Zijn ontvangen moeite, en baren ijdelheid, en hun buik richt bedrog aan.   

--