Chapter 8

   A nuk bërtet vallë dituria dhe maturia a nuk e bën zërin e saj të dëgjohet?  

--

   Ajo qëndron në këmbë mbi majën e lartësive, gjatë rrugës, në kryqëzimet e rrugëve;  

--

   bërtet pranë portave, në hyrje të qyteteve, në prag të dyerve;  

--

   "Ju drejtohem juve, o njerëz dhe zëri im u drejtohet bijve të njeriut.  

--

   Kuptoni, o njerëz të thjeshtë, maturinë, dhe ju, njerëz pa mend, kini një zemër të urtë.  

--

   Më dëgjoni, sepse do të flas për gjëra të rëndësishme dhe buzët e mia do të hapen për të thënë gjëra të drejta.  

--

   Sepse goja ime do të shpallë të vërtetën; pabesia është e neveritshme për buzët e mia.  

--

   Të gjitha fjalët e gojës sime janë të drejta, në to nuk ka asgjë të shtrembër dhe të çoroditur.  

--

   Janë të gjitha të drejta për atë që ka mend dhe për ata që kanë gjetur dijen.  

--

   Pranoni mësimin tim dhe jo argjendin, dijen në vend të arit të zgjedhur,  

--

   sepse dituria vlen më tepër se margaritarët, të gjitha gjërat që dikush mund dikush të dëshiroje nuk barazohen me të.  

--

   Unë, dituria, rri me maturinë dhe e gjej dijen në meditim.  

--

   Frika e Zotit është të urresh të keqen; unë e urrej kryelartësinë, arrogancën, rrugën e keqe dhe gojën e çoroditur.  

--

   Mua më takon mendimi dhe dituria e vërtetë; unë jam zgjuarsia, mua më përket forca.  

--

   Nëpërmjet meje mbretërojnë mbretërit dhe princat vendosin drejtësinë.  

--

   Nëpërmjet meje qeverisin krerët, fisnikët, tërë gjykatësit e tokës.  

--

   Unë i dua ata që më duan, dhe ata që më kërkojnë me kujdes më gjejnë.  

--

   Me mua janë pasuria dhe lavdia, pasuria që zgjat dhe drejtësia.  

--

   Fryti im është më i mirë se ari, po, se ari i kulluar, dhe prodhimi im më tepër se argjendi i zgjedhur.  

--

   Unë eci në rrugën e drejtësisë, në mes të shtigjeve të drejtësisë,  

--

   për t`i bërë ata që më duan të trashëgojnë pasurinë e vërtetë dhe për të mbushur thesaret e tyre.  

--

   Zoti më zotëroi në fillim të rrugës së tij, përpara veprave të tij më të lashta.  

--

   U vendosa nga amshimi, që në krye, para se toka të ekzistonte.  

--

   Më prodhuan kur nuk kishte ende humnera, kur nuk kishte burime me ujë të bollshëm.  

--

   Më prodhuan para se themelet e maleve të ishin përforcuar, para kodrinave,  

--

   kur nuk kishte sajuar ende as tokën, as fushat dhe as plisat e para të dheut.  

--

   Kur ai fiksonte qiejtë, unë isha aty; kur bënte një rreth mbi sipërfaqen e humnerës,  

--

   kur i bënte të qëndrueshëm qiejtë e epërm, kur përforconte burimet e humnerës,  

--

   kur i caktonte detit caqet e tij në mënyrë që ujërat të mos kalonin përtej urdhërit të tij, kur vendoste themelet e dheut,  

--

   unë isha pranë tij si një arkitekt, isha çdo ditë kënaqësia e tij, duke u gëzuar çdo çast para tij;  

--

   kënaqesha në pjesën e banueshme të botës dhe gjeja ëndjen time me bijtë e njerëzve.  

--

   Tani, pra, më dëgjoni, o bij; lum ata që ndjekin rrugët e mia!  

--

   Dëgjoni këto mësime, tregohuni të urtë dhe mos i hidhni poshtë!  

--

   Lum ai njeri që më dëgjon, duke u gdhirë çdo ditë te portat e mia dhe duke ruajtur shtalkat e portave të mia.  

--

   Sepse ai që më gjen, gjen jetën, dhe siguron përkrahjen e Zotit.  

--

   Por ai që mëkaton kundër meje, i bën të keqe vetvetes; të gjithë ata që më urrejnë duan vdekjen".  

--