Chapter 33

   "Tani pra, Job, dëgjo atë që kam për të thënë dhe vëru veshin gjithë fjalëve të mia!  

--

   Ja, unë po hap gojën dhe gjuha ime flet në gojën time.  

--

   Fjalët e mia burojnë nga një zemër e drejtë, buzët e mia do të thonë njohuri të pastra.  

--

   Fryma e Perëndisë më ka krijuar dhe fryma e të Plotfuqishmit më jep jetë.  

--

   Në rast se mundesh, m`u përgjigj; përgatitu gjithashtu të mbrosh pozitat e tua.  

--

   Ja, unë jam i barabartë me ty përpara Perëndisë; edhe unë jam formuar nga argjili.  

--

   Ja, asnjë frikë nga unë nuk duhet të të lemerisë, dhe dora ime nuk do të rëndojë mbi ty.  

--

   Por ti u ke thënë veshëve të mi dhe dëgjova tingullin e fjalëve të tua, që thonin:  

--

   "Una jam i pastër, pa mëkat; jam i pafajmë, nuk ka asnjë faj tek unë.  

--

   Por Perëndia gjen kundër meje shkaqe armiqësie dhe më konsideron armikun e tij;  

--

   i fut këmbët e mia në pranga dhe kqyr gjithë hapat e mia".  

--

   Mirë, pra, unë të them se këtu nuk ke të drejtë, sepse Perëndia është më i madh se njeriu.  

--

   Pse hahesh me të, kur ai nuk jep llogari për asnjë nga veprimet e tij?  

--

   Në fakt Perëndia flet në një mënyrë apo në një tjetër por njeriu nuk e vë re:  

--

   në një ëndërr, në një vegim të natës, kur një gjumë i rëndë i zë njerëzit, kur dremitin në shtretërit e tyre.  

--

   Atëherë ai hap veshët e njerëzve dhe vulos paralajmërimet që u bën,  

--

   për ta larguar njeriun nga veprimet e tij dhe për ta mbajtur larg nga kryelartësia,  

--

   për të shpëtuar shpirtin e tij nga gropa dhe për të penguar që jeta e tij të mbarojë nga shpata.  

--

   Njeriu paralajmërohet gjithashtu me dhembjen në shtratin e vet dhe me torturën e pandërprerë të kockave të tij,  

--

   aq sa i neveritet buka dhe madje edhe ushqimet më të shijshme.  

--

   Mishi konsumohet sa mbyll e hap sytë, ndërsa kockat e tij, që më parë nuk dukeshin, tani dalin jashtë;  

--

   kështu shpirti i tij i afrohet gropës dhe jeta e tij atyre që sjellin vdekjen.  

--

   Por në rast se pranë tij ka një engjëll, një interpret, një i vetëm ndër një mijë, që t`i tregojë njeriut detyrën e tij.  

--

   Perëndisë i vjen keq për të dhe thotë: "Kurseje që të mos zbresë në gropë; gjeta shpengimin për të".  

--

   Atëherë mishi i tij do të bëhet më i freskët se kur ishte fëmijë dhe ai do të kthehet në ditët e rinisë së tij.  

--

   Do t`i lutet fort Perëndisë, do të gjejë hir pranë tij dhe do të mund të sodisë fytyrën e tij me gëzim, sepse Perëndia do ta ketë rivendosur njeriun në drejtësinë e tij.  

--

   Duke iu drejtuar njerëzve, do të thotë: "Kam mëkatuar dhe kam shkelur drejtësinë, dhe nuk u ndëshkova siç e meritoja.  

--

   Perëndia i ka shpenguar shpirtin tim, që të mos zbriste në gropë dhe jeta ime mund të shohë dritën".  

--

   Ja, Perëndia e bën këtë dy herë, tri herë me njeriun,  

--

   për të shpëtuar shpirtin e tij nga gropa dhe për ta ndriçuar me dritën e jetës.  

--

   Ki kujdes, Jobi, dëgjomë; rri në heshtje, dhe unë do të flas.  

--

   Në qoftë se ke diçka për të thënë, përgjigjmu, folë, sepse do të dëshiroja të të jepja të drejtë.  

--

   Përndryshe dëgjomë; hesht dhe unë do të të mësoj diturinë".  

--