| Chapter 3 |
1 |
Alles het sy bepaalde uur, en vir elke saak onder die hemel is daar 'n tyd: --
|
2 |
'n tyd om gebore te word en 'n tyd om te sterwe, 'n tyd om te plant en 'n tyd om uit te roei wat geplant is, --
|
3 |
'n tyd om dood te maak en 'n tyd om gesond te maak, 'n tyd om af te breek en 'n tyd om op te bou, --
|
4 |
'n tyd om te ween en 'n tyd om te lag, 'n tyd om te weeklaag en 'n tyd om van vreugde rond te spring, --
|
5 |
'n tyd om klippe weg te gooi en 'n tyd om klippe bymekaar te maak, 'n tyd om te omhels en 'n tyd om ver te wees van omhelsing, --
|
6 |
'n tyd om te soek en 'n tyd om verlore te laat gaan, 'n tyd om te bewaar en 'n tyd om weg te gooi, --
|
7 |
'n tyd om te skeur en 'n tyd om aanmekaar te werk, 'n tyd om te swyg en 'n tyd om te spreek, --
|
8 |
'n tyd om lief te hê en 'n tyd om te haat, 'n tyd vir oorlog en 'n tyd vir vrede. --
|
9 |
Watter voordeel het hy wat werk, daardeur dat hy hom vermoei? --
|
10 |
Ek het die taak gesien wat God aan die mensekinders gegee het om hulle daarmee te kwel. --
|
11 |
Alles het Hy mooi gemaak op sy tyd; ook het Hy die eeu in hulle hart gelê sonder dat die mens die werk wat God doen, van begin tot end, kan uitvind. --
|
12 |
So het ek dan ingesien dat daar niks beters onder hulle is nie as om bly te wees en om goed te doen in die lewe. --
|
13 |
En ook -- dat elke mens eet en drink en die goeie geniet by al sy moeitevolle arbeid; dit is 'n gawe van God. --
|
14 |
Ek het ingesien dat alles wat God doen, vir ewig sal bestaan; daar kan niks bygevoeg en daar kan niks van weggeneem word nie; en God het dit so gemaak dat hulle moet vrees voor sy aangesig. --
|
15 |
Alles wat is, was alreeds; en wat sal wees, was alreeds; en God soek weer op wat verbygegaan het. --
|
16 |
Verder het ek ook gesien onder die son die plek van die gereg -- daar was onreg, en die plek van geregtigheid -- daar was onreg. --
|
17 |
Ek het in my hart gesê: God sal die regverdige en die goddelose oordeel, want d r is 'n tyd vir elke saak en vir elke werk. --
|
18 |
Ek het in my hart gesê: Ter wille van die mensekinders gebeur dit, dat God hulle kan beproef, en dat hulle kan insien dat hulle in hulleself vee is. --
|
19 |
Want die lot van die mensekinders is ook die lot van die veediere: hulle het een en dieselfde lot; soos die een sterwe, so sterwe die ander, en hulle almal het dieselfde asem, en 'n voorkeur van die mens bo die veediere is daar nie; want alles is tevergeefs. --
|
20 |
Alles gaan na een plek toe; alles is uit die stof, en alles keer na die stof terug. --
|
21 |
Wie bespeur dat die asem van die mensekinders opgaan boontoe, en dat die asem van die veediere neerdaal ondertoe in die aarde? --
|
22 |
So het ek dan gesien dat daar niks beters is as dat die mens hom verheug in sy werke nie, want dit is sy deel; want wie sal hom daartoe bring dat hy kan sien wat n hom sal wees? --
|