Chapter 1

  Die spreuke van Salomo, die seun van Dawid, die koning van Israel,  

--

  om wysheid en tug te ken, om woorde van insig te verstaan,  

--

  om aan te neem tug wat verstandig maak, geregtigheid en reg en regverdigheid;  

--

  om aan die eenvoudiges skranderheid te gee, aan die jongeling kennis en oorleg;  

--

  laat die wyse luister, dan sal hy insig vermeerder, en die verstandige sal verstandige gedagtes verkry,  

--

  om 'n spreuk en beeldspraak te verstaan, die woorde van die wyse manne en hulle raaisels.  

--

  Die vrees van die HERE is die beginsel van die kennis; sotte verag wysheid en tug.  

--

  My seun, luister na die tug van jou vader, en verwerp die onderwysing van jou moeder nie;  

--

  want dit is 'n lieflike krans vir jou hoof en sierlike kettings vir jou hals.  

--

  My seun, as die sondaars jou wil verlei, moet jy nie inwillig nie;  

--

  as hulle sê: Gaan saam met ons, laat ons loer op bloed, laat ons die onskuldige voorlê sonder oorsaak,  

--

  laat ons hulle lewendig verslind soos die doderyk en die gesondes soos die wat in die kuil neerdaal;  

--

  allerhande kosbare goed sal ons vind, ons huise sal ons vol maak met buit;  

--

  jy sal jou lot onder ons werp, ons sal almal een beurs hê --  

--

  my seun, gaan nie met hulle saam op die weg nie, hou jou voet terug van hulle pad;  

--

  want hulle voete hardloop na die kwaad en haas hulle om bloed te vergiet;  

--

  want die net word tevergeefs uitgesprei voor die oë van allerhande voëls:  

--

  so loer hulle op hul eie bloed, hulle lê hulleself voor.  

--

  So gaan dit met almal wat onregverdige wins maak: dit ontneem sy besitter die lewe.  

--

  Die Wysheid roep hardop daarbuite, sy verhef haar stem op die pleine,  

--

  op die hoek van die rumoerige strate roep sy, by die ingange van die poorte, in die stad, spreek sy haar woorde:  

--

  Hoe lank sal julle, eenvoudiges, die eenvoudigheid liefhê en die spotters lus hê om te spot en die dwase kennis haat?  

--

  Wend julle tot my teregwysing, dan laat ek my gees vir julle uitstroom, wil ek my woorde aan julle bekend maak.  

--

  Omdat ek geroep en julle geweier het, ek my hand uitgestrek en niemand geluister het nie,  

--

  en julle al my raad nie opgevolg en van my teregwysing nie wou geweet het nie,  

--

  daarom sal ek ook lag by julle ondergang, ek sal spot as julle verskrikking kom;  

--

  as julle verskrikking kom soos 'n onweer, en julle ondergang soos 'n stormwind aankom, as benoudheid en angs julle oorval.  

--

  Dan sal hulle na my roep, maar ek sal nie antwoord nie; hulle sal my soek, maar my nie vind nie.  

--

  Omdat hulle die kennis gehaat en die vrees van die HERE nie verkies het nie,  

--

  van my raad nie wou weet nie, al my teregwysinge verag het,  

--

  daarom sal hulle eet van die vrug van hulle wandel en versadig word van hulle planne.  

--

  Want hulle eie afkerigheid maak die eenvoudiges dood, en hulle eie sorgeloosheid rig die dwase te gronde;  

--

  maar die wat na my luister, sal veilig woon en gerus wees teen die skrik vir die onheil.  

--