Chapter 132

  'n Bedevaartslied. o HERE, dink aan Dawid, aan al sy moeite;  

--

  dat hy aan die HERE gesweer het, hierdie gelofte gedoen het aan die Magtige van Jakob:  

--

  Sekerlik sal ek nie ingaan in die tent van my woning of klim op die bed wat vir my gesprei is nie;  

--

  sekerlik sal ek my oë geen slaap gun, aan my ooglede geen sluimering nie,  

--

  totdat ek 'n plek vind vir die HERE, 'n woning vir die Magtige van Jakob!  

--

  Kyk, ons het daarvan gehoor in frata; ons het dit gevind in die velde van Jaär.  

--

  Laat ons na sy woning gaan, ons neerbuig voor die voetbank van sy voete.  

--

  Staan op na u rusplek, HERE, U en die ark van u sterkte!  

--

  Laat u priesters bekleed wees met geregtigheid, en laat u gunsgenote jubel.  

--

  Wys u gesalfde nie af nie, ter wille van Dawid, u kneg.  

--

  Die HERE het aan Dawid gesweer in waarheid Hy sal daarvan nie terugkom nie: Van die vrug van jou liggaam sal Ek laat sit op jou troon.  

--

  As jou seuns my verbond hou en my getuienisse wat Ek hulle leer, dan sal hulle seuns ook vir ewig op jou troon sit.  

--

  Want die HERE het Sion uitgekies, Hy het dit as woonplek vir Hom begeer en gesê:  

--

  Dit is my rusplek vir ewig; hier wil Ek woon, want Ek het dit begeer.  

--

  Sy voedsel sal Ek ryklik seën, sy behoeftiges versadig met brood;  

--

  en sy priesters sal Ek met heil beklee, en sy gunsgenote sal vrolik jubel.  

--

  Daar sal Ek vir Dawid 'n horing laat uitspruit; Ek het vir my gesalfde 'n lamp toeberei.  

--

  Ek sal sy vyande met skaamte beklee, maar op hom sal sy kroon skitter.  

--