Chapter 28

  Want vir die silwer is daar 'n plek waar dit uitkom, en 'n plek vir die goud wat hulle uitwas.  

--

  Yster word uit die grond gehaal, en koper word uit klip gegiet.  

--

  'n Einde maak die mens aan die duisternis, en tot die uiterste grens deursoek hy die klip van donkerheid en doodskaduwee.  

--

  Hy breek 'n mynskag, w‚g van hom wat bo woon; hulle wat vergeet is deur die voet daarbo, hulle hang ver van mense af, hulle swaai heen en weer.  

--

  Die aarde -- daar kom brood uit voort, maar daaronder word dit omgewoel soos deur vuur.  

--

  Die klippe daarvan is die plek van saffiere, en dit bevat stoffies van goud.  

--

  'n Pad wat die roofvoël nie ken nie, en die oog van die valk het dit nie gespeur nie;  

--

  waar die trotse roofdiere nie op trap nie, waar die leeu nie oor stap nie.  

--

  Hy slaan sy hand aan die klipharde rots, hy woel die berge van die wortel af om.  

--

  In die rotse breek hy gange uit, en sy oog sien allerhande kosbare dinge.  

--

  Hy stop waterare toe, dat hulle nie drup nie; en wat verborge was, bring hy aan die lig.  

--

  Maar die wysheid -- waar word dit gevind? En waar is die plek van verstand?  

--

  Die mens ken nie die waarde daarvan nie, en dit word in die land van die lewende nie gevind nie.  

--

  Die wêreldvloed sê: In my is dit nie; en die see sê: By my is dit nie.  

--

  Fyn goud kan daarvoor nie gegee word nie, en geen silwer as koopprys daarvan afgeweeg word nie.  

--

  Die goud van Ofir weeg daar nie teen op nie, ook nie die kosbare onikssteen en saffier nie.  

--

  Goud en glas kan daarmee nie vergelyk word nie, en vir goue voorwerpe ruil 'n mens dit nie.  

--

  Korale en kristal kan nie genoem word nie, en die besit van wysheid is meer werd as korale.  

--

  Die topaas van Kus kan daarmee nie vergelyk word nie, suiwer goud word daarteen nie opgeweeg nie.  

--

  Die wysheid dan -- waar kom dit vandaan? En waar is die plek van die verstand?  

--

  Ja, dit is verborge vir die oë van alles wat leef, en weggesteek vir die voëls van die hemel.  

--

  Die plek van vertering en die dood sê: Met ons ore het ons die gerug daarvan gehoor.  

--

  God weet die weg daarheen, en Hy ken die woonplek daarvan.  

--

  Want Hy sien tot by die eindes van die aarde; alles wat onder die hemel is, aanskou Hy.  

--

  Toe Hy vir die wind die gewig bepaal en die waters met die maat afgemeet het,  

--

  toe Hy vir die reën 'n wet gestel het en 'n weg vir die onweerstraal,  

--

  toe het Hy die wysheid gesien en dit verkondig; Hy het dit opgestel en dit ook deurvors.  

--

  Maar aan die mens het Hy gesê: Kyk, die vrees van die HERE is wysheid; en om van die kwaad af te wyk, is verstand.  

--